Ζεν, η Τεχνη της Ροης.
Άγγελος είναι η μουσική που παίζουν, οι ακίδες της τσουκνίδας στον άνεμο…
Ζωγραφικη-Λεπτομερειες εργων : Γιαννης Δογανης
Ο μεσαίος δρόμος είναι αυτός που δεν έχει μέση, ούτε δύο πλευρές. Όταν σε ενοχλεί ο αντικειμενικός κόσμος, αυτή είναι η μία πλευρά. Όταν ο νους είναι ταραγμένος είναι η άλλη. Όταν δεν υπάρχει ούτε η μία ούτε η άλλη πλευρά, δεν υπάρχει ούτε η μέση. Αυτός είναι ο μεσαίος δρόμος.
Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει απλώς λησμονήσει ποιος είναι. Ζώντας στην περιφέρεια του δικού του κύκλου ύπαρξης, κατάφερε να κερδίσει μια ποιοτικά επιφανειακή, αλλά ποσοτικά εκπληκτική γνώση του κόσμου. Πρόβαλλε στον κόσμο την εξωτερικευμένη και επιφανειακή εικόνα του εαυτού του. Και έπειτα, αφού γνώρισε τον κόσμο με τέτοιους εξωτερικευμένους όρους, προσπάθησε να ανασυνθέσει μια εικόνα του εαυτού του με βάση αυτή την εξωτερική γνώση.
Στα Σανσκριτικά το βασίλειο της γέννησης και του θανάτου ονομάζεται samsara:
ο γήινος φαινομενικός κόσμος της προσπάθειας και του μόχθου, της παροδικότητας, του μετασχηματισμού τον οποίο υφίστανται συνεχώς όλα τα φαινόμενα, συμπεριλαμβανομένων των σκέψεων και των συναισθημάτων, σύμφωνα με το νόμο της αιτίας και του αιτιατού. Η γέννηση και ο θάνατος μπορούν να παρομοιαστούν με τα κύματα του ωκεανού. Όταν σηκώνεται ένα κύμα, είναι σαν μια γέννηση. 'Οταν πέφτει, σαν τον θάνατο. Το μέγεθος του καθενός καθορίζεται από τη δύναμη του προηγούμενου, ενώ η ίδια η δύναμη δημιουργείται από τα ρεύματα του αέρα, τις διογκώσεις του εδάφους, τη βροχή, το φεγγάρι, και ίσως και από άλλα στοιχεία. Η διαδικασία αυτή επαναλαμβανόμενη αδιάκοπα δημιουργεί τη γέννηση - θάνατο - επαναγέννηση - τον τροχό της ύπαρξης. Η άλλη όψη είναι ότι στην Ουσιαστική - φύση μας δεν υπάρχει πήγαινε-έλα, ούτε γέννηση, ούτε αλλαγή, ούτε θάνατος. Κατά συνέπεια, το πρόβλημα είναι πώς θα υπερβούμε τη γέννηση και το θάνατο, και πώς θα βρούμε ένα μέρος όπου δεν υπάρχει ούτε γέννηση ούτε θάνατος. Σύμφωνα με τον Ζεν δάσκαλο Dogen, το μέρος αυτό είναι το ίδιο το βασίλειο της γέννησης και του θανάτου.
Δύο άντρες διαφωνούσαν για μια σημαία που κυμάτιζε με τον αέρα. Ο ένας έλεγε «είναι ο αέρας που κινείται» ενώ ο άλλος «όχι, είναι η σημαία που κινείται»…
Ένας διδάσκαλος του Ζεν έτυχε να περνά από εκεί και να ακούσει την διαφωνία. Τους διέκοψε λέγοντας «Δεν είναι ούτε ο αέρας, ούτε η σημαία που κινείται, μα ο Νους!»
Ένας διδάσκαλος του Ζεν έτυχε να περνά από εκεί και να ακούσει την διαφωνία. Τους διέκοψε λέγοντας «Δεν είναι ούτε ο αέρας, ούτε η σημαία που κινείται, μα ο Νους!»
Ζωντας την εμπειρια Ζεν, η καθημερινότητα σταματά να μας συνθλίβει και γίνεται το όργανο για την πνευματική μας εξέλιξη. Σταματάμε να επηρεαζόμαστε από τις πράξεις των άλλων και αντλούμε ουσία από τον εαυτό μας. Αντίδοτο στο στρες. Βρίσκουμε τη γαλήνη μέσα μας.
Η ζωή παίρνει την πραγματική της διάσταση. Εστιάζεται στο παρόν. Γίνεται μια τέχνη, η τέχνη της ροής, που οδηγεί στην λησμονιά του εγωκεντρισμού. Οδηγεί στην πραγματική μας φύση, στη γνώση του Αληθινού Εαυτού. Σταματά η διάσπαση και η ταραχή και αναπτύσσεται η προσοχή, η συγκέντρωση. Μαθαίνουμε να βρισκόμαστε με αυτό που κάνουμε. Μαθαίνουμε να ακούμε βαθιά, να επικοινωνούμε με το εσωτερικό μας.
Βαθμιαία αναπτύσσεται η συμπόνια, η δύναμη του να δίνεις.
Το ένα μοιάζει να βρίσκεται μέσα σε όλα.
Κι όλα μοιάζουν να βρίσκονται στο ένα.
Ο σοφός έχει το νου του σαν καθρέφτη.
Δεν κρατά τίποτε. Δεν αρνείται τίποτε. Δέχεται αλλά δεν παρακρατεί.
Δεν κρατά τίποτε. Δεν αρνείται τίποτε. Δέχεται αλλά δεν παρακρατεί.
Δεν μπορείς να το περιγράψεις ούτε να το ζωγραφίσεις. Δεν μπορείς να το θαυμάσεις ούτε να το αισθανθείς, αυτός είναι ο Εαυτός σου ο αληθινός. Κι αν ο κόσμος όλος χαθεί, αυτός δεν θα χαθεί.
Λόγια, σκέψεις΄ όσο προσκολούμαστε σε αυτά τόσο χάνουμε την ουσία. Απέχω από λόγια και σκέψεις, κινούμαι ελεύθερος παντού. Σταματώ να τρέχω πίσω από φαντάσματα.
Να ζεις μέσα στον κόσμο αλλά να μην κολλάς στη σκόνη του.
Όλα τα πράγματα είναι σαν όνειρα, σαν οφθαλμαπάτη, σαν φυσαλίδα και σκιά΄ είναι σαν σταγόνες δροσιάς, σαν λάμψεις αστραπής΄ έτσι θα έπρεπε να θεωρούνται.
Ή Νοημοσύνη ταξίδεψε προς τό βοριά, έφτασε στίς όχθες του Σκοτεινού Νερού, σκαρφάλωσε τίς πλαγιές του βουνού Κρυμμένα Ύψη καί συνάντησε τόν Δεν-πράττω Δέ-μιλώ.
Μόνο άν δέν ξεκινάει από πουθενά καί δέν άκολουθάει κανέναν δρόμο μπορεί νά φτάσει κανείς τό ΤΑΟ.
Ή ζωή του ανθρώπου είναι μια σύναξη αναπνοών. Όταν συναχθούν γεννιέται, οταν σκορπίσουν πεθαίνει.
Μιά αναπνοή μονάχα υπάρχει κάτω άπό τόν Ουρανό καί ό Σοφός τιμάει τό Ενα.
H γνώση είναι λαθεμένη κατανόηση. Η έλλειψη γνώσης είναι τυφλή άγνοια. Το Τάο είναι σαν τον κενό ουρανό. Εκεί, έχει μήπως σημασία το σωστό ή το λάθος; λάθος;
Για δέκα χρόνια δεν μπορούσα να γυρίσω πίσω΄ τώρα έχω ξεχάσει και το δρόμο.
Αυτός που ξέρει δεν μιλά. Αυτός που μιλά δεν ξέρει.
Αν προσπαθήσεις να πετύχεις ηρεμία σταματώντας την κίνηση, μια τέτοια ηρεμία θα είναι πάντα σε κίνηση.
Ο σπόρος της Μεγάλης Σιωπής οδηγεί στη γνώση της Μεγάλης Υπηρεσίας.
Μη θάβεις τον εαυτό σου μέσα στη ζωή. Πέτα με τις σκέψεις σου, πέτα με τη βεβαίωση, πέτα με την αγάπη και θα συνειδητοποιήσεις τη χαρά του πετάγματος. Και πάλι η άβυσσος της ζωής θα παραμένει κάτω απ' τα πόδια σου.
Υπάρχουν πολλοί δρόμοι, μα η καρδιά αναγνωρίζει τον πιο σίγουρο. Να κατανοείς με σαφήνεια σημαίνει ότι μαθαίνεις πολλά.
Η Άσκηση Zεν, έχει να κάνει με τη ζωή μας ως έχει, όχι όπως θα θέλαμε να είχε.
Η Άσκηση έχει να κάνει με τη σύγκρουση ανάμεσα σ’ αυτό που θέλουμε και σ’ αυτό που είναι.
Η Άσκηση έχει να κάνει με τον μετασχηματισμό του μη αναγκαίου πόνου μας.
Η Άσκηση έχει να κάνει ουσιαστικά με ένα μόνο πράγμα: το φόβο που βρίσκεται στη βάση της ανθρώπινης ύπαρξης – το φόβο ότι εγώ δεν είμαι.
Η Άσκηση έχει να κάνει με την όραση μέσα από τα πιστεύω μας. Έτσι, έστω κι αν αυτά παραμένουν, δεν μας καθοδηγούν.
Η Άσκηση έχει να κάνει με την αλλαγή της οπτικής μας από εγω-κεντρική σε ζωή-κεντρική.
Η Άσκηση έχει να κάνει με το να μάθουμε να μην είμαστε κάποιοι. Με το να μην δίνουμε βαρύτητα σε οποιοδήποτε πιστεύω – απλά υπάρχοντες.
Η Άσκηση έχει να κάνει με το μάθουμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Όμως, δεν θα είμαστε ποτέ ευτυχισμένοι μέχρις ότου βιώσουμε αληθινά τη δυστυχία μας.
Η Άσκηση έχει να κάνει με την σταδιακή αύξηση της επίγνωσης μας σχετικά με το ποιοι είμαστε και με το πώς σχετιζόμαστε με τη ζωή.
Η Άσκηση έχει να κάνει με τη μετακίνηση από μια ζωή γεμάτη δράμα σε μια ζωή χωρίς δράμα.
Η Άσκηση έχει να κάνει με την επιστροφή στον αληθινό εαυτό.
Η Άσκηση έχει να κάνει με την κατανόηση του παράδοξου ότι παρ’ ότι όλα είναι χάλια, όλα είναι εντάξει.
Η Άσκηση έχει να κάνει με το να μάθουμε να λέμε «Ναι» σε όλα, ακόμη κι αν τα μισούμε.
Η πιο ευτυχέστερη μέρα της ζωής μου, ήταν όταν έπαθα αμνησία μετά από κτύπημα σε τροχαίο… Ξέχασα το όνομα της προσωπικότητάς μου, δεν μπορούσα να σκεφτώ… άκουγα τους ήχους, τα πουλιά… θεωρούσα όλους όσους με πλησίαζαν συγγενείς… Έως ότου επέστρεψε η μνήμη του ονόματος μαζί με την δυστυχία της προσωπικότητας…
Κάποτε έδειραν έναν κυνικό φιλόσοφο…
Αυτός τότε έγραψε το όνομα του θύτη στο μέτωπο του για να τον τιμήσει ως γλύπτη του …νέου του προσώπου και περιφερόταν στην αγορά !
Οι άγγελοι συνηθίζουν να δίνουν αιφνιδιαστικά κτυπήματα με την ρομφαία, που ο νους μεταφράζει σε ιστορίες αιφνίδιας φώτισης (ζεν).
Τι είναι η Χαρά ?... Ένα λεμόνι στην κορυφή της πυραμίδας !
Τι είναι η προσωπικότητα ?... Ένας Ελέφαντας μέσα στο δωμάτιο !
Όταν ο άνθρωπος γεννιέται, είναι ευλύγιστος και απαλός
ενώ στο θάνατο είναι σκληρός και άκαμπτος
Η χλόη και τα μικρά δένδρα είναι τρυφερά,
στο θάνατο όμως είναι ξερά και μαραμένα
Έτσι η λεπτότητα και η τρυφεράδα σημαίνουν ζωή,
ενώ η δυσκαμψία και η σκληρότητα σημαίνουν θάνατο.
Οι δυσκίνητοι στη μάχη Δε νικούν,
το σκληρό δένδρο στον άνεμο εύκολα σπάει.
Ο ισχυρός και δυνατός μπορεί να πέσει,
ενώ ο ταπεινός κι αδύναμος τον ξεπερνά.
ΤΑΟ ΤΕ ΤΣΙΝΓΚ
Ολιγόλογη είναι η φύση στην ομιλία της.
Ο ανεμοστρόβιλος δε θα διαρκέσει όλο το πρωινό.
Η μπόρα τελειώνει πριν τελειώσει η μέρα.
Ποιος μιλά έτσι ;
Η φύση. Κι αν αυτή μιλά έτσι, γιατί
όχι κι ο άνθρωπος.
ΤΑΟ ΤΕ ΤΣΙΝΓΚ
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου