Τί σημαίνει αγάπη. / Παιδικη Ζωγραφικη μαθητων του Γιαννη Δογανη (ΙΑΝΙΣ)

Μία ομάδα επαγγελματιών ερεύνησε ένα δείγμα παιδιών 4-8 ετών ως προς την ερώτηση: «Τί σημαίνει αγάπη» 

Oι απαντήσεις ήταν οι εξής:

Τόνια 6 ετών
 Όταν η γιαγιά μου έπαθε αρθρίτιδα δεν μπορούσε να βάψει τα νύχια των ποδιών της γιατί δεν μπορούσε να σκύψει.  Έτσι της τα έβαφε ο παππούς μου παρότι και αυτός είχε αρθρίτιδα στα χέρια του».

Ρεββέκα 8 ετών

Όταν κάποιος σε αγαπά ο τρόπος πού προφέρει το όνομά σου είναι διαφορετικός.  Ξέρεις ότι το όνομά σου είναι ασφαλές στο στόμα του.

Βασίλης 4 ετών

Αγάπη είναι όταν ένα κορίτσι βάζει άρωμα κι ένα αγόρι άφτερ σέιβ και μετά βγαίνουν έξω μαζί και μυρίζουν ο ένας τον άλλο.

Κάρολος 5 ετών

Αγάπη είναι όταν βγαίνεις γιά φαγητό και δίνεις στον άλλο τις μισές τηγανιτές σου πατάτες χωρίς να του ζητήσεις να σου δώσει κι αυτός από τις δικές του.

Χριστίνα 6 ετών

Αγάπη είναι αυτό πού σε κάνει να χαμογελάς όταν είσαι κουρασμένη.

Λευτέρης 4 ετών

Αγάπη είναι όταν η μαμά φιάχνει καφέ γιά τον μπαμπά και πίνει πρώτα μιά γουλιά εκείνη γιά να δεί αν τον πέτυχε.

Δανιήλ 7 ετών

Αγάπη είναι όταν φιλιέσαι όλη την ώρα.  Μετά βαριέσαι να φιλιέσαι αλλά θέλεις συνέχεια να είσαι μαζί με τον άλλο και να μιλάτε.  Η μαμά μου κι ο μπαμπάς μου έτσι κάνουν.  Κι όταν φιλιούνται εμένα μου φαίνεται αηδία.

Αιμιλία 8 ετών

Η αγάπη είναι όταν είσαι στο δωμάτιό σου τα Χριστούγεννα κι ανοίγεις τα δώρα, αν σταματήσεις το άνοιγμα θα ακούσεις την αγάπη.

Πάνος 7 ετών

Αν θέλεις να μάθεις ν’ αγαπάς καλύτερα πρέπει να ξεκινήσεις από ένα φίλο πού μισείς.

Νίκη 6 ετών

Υπάρχουν δύο είδη αγάπης.  Η αγάπη των ανθρώπων και η αγάπη του Θεού.  Αλλά ο Θεός τα έχει φιάξει και τα δύο.

Τζένη 8 ετών
 Η αγάπη είναι όταν λες σε ένα αγόρι ότι σου αρέσει το πουκάμισό του κι αυτός το φοράει μετά κάθε μέρα.

Ελλη 7 ετών

Η αγάπη είναι σαν το γέρο και τη γριά πού μετά από τόσα χρόνια πού γνωρίζονται είναι ακόμα φίλοι.

Θωμάς 6 ετών

Κατά τη διάρκεια του ρεσιτάλ πιάνου μου μ΄έπιασε φόβος πάνω στη σκηνή.  Τότε κοίταξα κάτω και είδα τον μπαμπά μου να με χαιρετάει χαμογελώντας. Ηταν ο μόνος πού το έκανε αυτό.

Τότε μου πέρασε ο φόβος.

Μαρία 8 ετών

Η μαμά μου με αγαπάει πιό πολύ απ’ όλους.  Κανένας άλλος δεν έρχεται να με φιλήσει όταν πέφτω γιά ύπνο.

Κλαίρη 6 ετών

Η αγάπη είναι όταν η μαμά δίνει στο μπαμπά την καλύτερη μερίδα φαί.

Ελένη 5 ετών

Η αγάπη είναι όταν η μαμά βλέπει τον μπαμπά αξύριστο και βρώμικο και πάλι πιστεύει ότι είναι ωραιότερος κι απ’ τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ.

Χρήστος 7 ετών

Αγάπη είναι όταν το σκυλάκι σου, σου γλύφει το πρόσωπο ακόμα κι αφού το άφησες μόνο του όλη μέρα.

Μαριάννα 4 ετών

Ξέρω ότι η αδελφή μου μ’ αγαπά γιατί μου δίνει όλα τα ρούχα της ακόμα κι άν πρέπει να βγεί έξω και να αγοράσει άλλα.

Λάμπρος 4 ετών

Αφήνω την μεγαλύτερη αδελφή μου να με πειράζει γιατί η μαμά λέει ότι με πειράζει επειδή μ’ αγαπάει.  Κι μετά  εγώ πειράζω την μπέιμπι σίτερ γιατί την αγαπάω.

Αλεξάνδρα 4 ετών

Όταν αγαπάς κάποιον οι βλεφαρίδες σου ανοιγοκλείνουν και βγάζουν αστεράκια.

Κατερίνα 7 ετών

Αγάπη είναι όταν η μαμά βλέπει το μπαμπά στην τουαλέτα και δεν σιχαίνεται.

Μάρκος 6 ετών

Δεν πρέπει να λές σ’ αγαπώ αν δεν το εννοείς.

Αλλά αν το εννοείς πρέπει να το λες συνέχεια γιατί οι άνθρωποι ξεχνάνε.

Ο συγγραφέας Λέο Μπουσκάλια έκανε κάποτε ένα διαγωνισμό.  Ο σκοπός του διαγωνισμού ήταν να βρεθεί το πιό συμπονετικό παιδί.  Το βραβείο κέρδισε ένα τετράχρονο αγοράκι πού έκανε το εξής:

Το παιδάκι είχε ένα παππού γείτονα του οποίου η γυναίκα είχε πεθάνει πρόσφατα.  Μόλις το παιδάκι τον είδε να κάθεται στην αυλή του και να κλαίει πήγε και απλά έκατσε στην αγκαλιά του.  Όταν η μαμά του το ρώτησε τι είχε πεί στον παππού το παιδάκι είπε «τίποτα, απλώς τον βοήθησα να κλάψει»

Το είδος της αγάπης που νιώθουμε τώρα είναι κάτι γεμάτο θλίψη· η αγάπη που ξέρουμε έχει θλίψη, πίκρα, απογοήτευση· ο πόνος αυτής της αγάπης είναι μαρτυρικός· μέσα της γνωρίζουμε το φόβο και την πικρία. Και δεν μπορούμε να ξεφύγουμε απ’ αυτή την αγάπη, παρόλο που είναι μαρτύριο. Ο ανόητος κατηγορεί την αγάπη, χωρίς να κατανοεί την αιτία του πόνου· αν δεν γνωρίσεις τη σύγκρουσή της δεν υπάρχει η πέρα από τη λογική οδύνη. Αν δεν αποκτήσεις επίγνωση τής πηγής της σύγκρουσης, της αίσθησης του ανικανοποίητου, τότε η αγάπη φέρνει πόνο. Η αίσθηση του ανικανοποίητου είναι που φέρνει τον πόνο κι όχι η αγάπη. Είναι η αίσθηση του ανικανοποίητου κι όχι η αγάπη που δημιουργεί την εξάρτηση κι όλα τα θλιβερά ζητήματα που γεννιούνται…

Αν θέλετε να κατανοήσετε το ζήτημα της ερωτικής πράξης, μην προσπαθήσετε να το λύσετε χωριστά, μακριά από τα υπόλοιπα ανθρώπινα προβλήματα. Είναι όλα ένα. Η ερωτική πράξη γίνεται πρόβλημα όταν υπάρχουν απογοητεύσεις. Όταν η δουλειά μας, που θα έπρεπε να είναι η αληθινή έκφραση της ύπαρξής μας, γίνεται απλώς μηχανικά και καταντάει ηλίθια και άχρηστη, τότε υπάρχει απογοήτευση· όταν η συναισθηματική μας ζωή, που θα έπρεπε να είναι πλούσια και ολοκληρωμένη, τορπιλίζεται από φοβίες, τότε υπάρχει απογοήτευση· όταν ο νους που θα έπρεπε να είναι ξύπνιος, ευλύγιστος, χωρίς περιορισμούς, λυγίζει κάτω από το βάρος της παράδοσης, της μνήμης αυτοπροστασίας, των ιδανικών, των πιστεύω, τότε υπάρχει απογοήτευση. Έτσι, η ερωτική πράξη γίνεται ένα υπερτονισμένο και αφύσικο πρόβλημα. Όταν υπάρχει πληρότητα, δεν υπάρχουν προβλήματα. Όταν είσαι τρωτά ερωτευμένος η ερωτική πράξη δεν είναι πρόβλημα. Για τον άνθρωπο που η ερωτική πράξη είναι απλή αισθησιακή ευχαρίστηση, τού γίνεται ένα πιεστικό πρόβλημα που του κατατρώει τον νου και την καρδιά….

Είσαι προσκολλημένος σε κάποιον και βλέπεις όλη την ιστορία της προσκόλλησης: τι περιλαμβάνει, όλη της τη δομή, τη φύση της, τις συνέπειές της. Και κάποια στιγμή την τελειώνεις. Τι συμβαίνει τότε; Προχωρήστε αργά. Τι συμβαίνει; Το πρόσωπο, φυσικά, εξακολουθεί να είναι εκεί. Εάν ήσουν προσκολλημένος σ’ αυτό το πρόσωπο πριν και δεν είσαι πια, δεν είσαι ολοκληρωτικά, τι έχει συμβεί; Έγινε μία αλλαγή, έτσι;. Που σημαίνει τι; Μήπως έσβησε η μνήμη που σε έκανε να είσαι προσκολλημένος, ακριβώς τη στιγμή που εγκατέλειψες ολοκληρωτικά την προσκόλληση; Αυτό είναι πολύ σημαντικό που βλέπει κανείς, αν το έχει κάνει. Γιατί; Τι συμβαίνει; Όταν ήμουν προσκολλημένος λειτουργούσε όλος ο μηχανισμός καταγραφής. Έτσι; Τώρα που δεν είμαι καθόλου προσκολλημένος ο μηχανισμός καταγραφής έχει σταματήσει. Αν δεν έχει σταματήσει, τότε αυτό σημαίνει ότι η προσκόλληση συνεχίζεται, ίσως με ένα διαφορετικό τρόπο.

Τώρα: Όταν ο νους ελευθερώθηκε από την προσκόλληση, σβήστηκαν όσα είχαν καταγραφεί, έτσι; Αυτό είναι το θέμα: Δεν υπάρχει ψυχολογική μνήμη. Σας λέω ότι -αν το κάνετε- δεν θα υπάρχει πια μνήμη. Και είναι άλλο το να ξεχάσεις κάτι κι άλλο το να μην έχεις την ψυχολογική μνήμη του. Ας πάρουμε ένα άλλο παράδειγμα. Υποθέστε ότι με έχουν πληγώσει. Η μνήμη αυτής της πληγής, το συναίσθημα τού πληγώματος είναι πάντα εκεί. Αν, τώρα, σβήσω αυτή την πληγή εντελώς, τότε μ’ αυτό το σβήσιμο, με το καθάρισμα, δεν υπάρχει πια ποτέ το συναίσθημα ότι έχω πληγωθεί. Ναι, ξέρω ότι αυτό πολλοί το βρίσκουν δύσκολο, αλλά όντως: δεν υπάρχει πια ποτέ συναίσθημα ότι έχεις πληγωθεί. Δεν μπορείς καν να το ανακαλέσεις – ψυχολογικά. Πρακτικά θυμάσαι το γεγονός, αλλά αν θέλεις να ξαναβάλεις εκεί το συναίσθημα, δεν μπορείς να το θυμηθείς, δεν μπορείς να ανακαλέσεις την κατάσταση του νου ή των συναισθημάτων σου να πληγώνονται…

Kειμενο: Τζιντου Κρισναμουρτι .

Μετάφραση : Νίκος Πιλάβιος.

Τα εργα που παρουσιαζονται ειναι ζωγραφιες παιδιων 3-6 χρονων, μαθητων του Γιαννη Δογανη.

Σε καποια εργα, εχω παρουσιασει το αρνητικο τους, με σκοπο να τονιστει η δυναμικη του σχεδιου τους. Ηταν το...δικο μου παιγνιδι!

Ψηφιακη επεξεργασια εικονας : Γιαννης Δογανης.

Copyright photography: Giannis Doganis

Προσωπικη συλλογη εργων παιδικης ζωγραφικης του Γιαννη Δογανη..