Κρισναμούρτι : Περί ομορφιάς / Φωτογραφια : Γιαννης Δογανης

 Είναι όταν δεν υπάρχει προσοχή που υπάρχει παρατηρητής και παρατηρούμενο . 

Όταν κοιτάξετε κάτι με πλήρη προσοχή,
δεν υπάρχει καθόλου χώρος για τη διανοητική σύλληψή του , 
για πνευματικές συνταγές ή αναμνήσεις .

Μου φαίνεται ότι μια από τις πιο μεγάλες δυσκολίες που έχουμε , 
είναι το να βλεπουμε εμείς πολύ καθαρά , 
όχι μόνο τα εξωτερικά πράγματα αλλά και την εσωτερική μας ζωή . 

Όταν λέμε ότι βλέπουμε ένα δέντρο ή ένα λουλούδι ή ένα πρόσωπο, 
τα βλέπουμε στην πραγματικότητα ; 

Ή βλέπουμε απλά την εικόνα που έχει δημιουργήσει η λέξη ; 

Δηλαδή όταν βλέπετε ένα δέντρο ή ένα σύννεφο ή ένα απόγευμα γεμάτο φως και απόλαυση , 
το βλέπετε πραγματικά – όχι μόνο με τα μάτια και με το μυαλό σας – αλλά συνολικά , ολοκληρωτικά ;

Έχετε πειραματιστεί ποτέ στο να κοιτάξετε ένα αντικείμενο, 

για παράδειγμα ένα δέντρο, 

χωρίς κανέναν από τους συσχετισμούς, 

χωρίς καμία από τη γνώση που έχετε αποκτήσει γι’αυτό, 

χωρίς καμία προκατάληψη, 

καμία κρίση, 

χωρίς λέξεις που να φτιάχνουν ένα χώρισμα μεταξύ εσάς και του δέντρου, 

χώρισμα που σας εμποδίζει να το δείτε όπως πραγματικά είναι ; 

Προσπαθήστε και θα δείτε τι συμβαίνει,
όταν δείτε το δέντρο με όλο σας το είναι, 
με όλη σας την ενέργεια . 

Μέσα σ’αυτή τη συναισθηματική ένταση θα καταλάβετε ότι δεν υπάρχει καθόλου παρατηρητής. 

Υπάρχει μόνο προσοχή. 

Είναι όταν δεν υπάρχει προσοχή που υπάρχει παρατηρητής και παρατηρούμενο. 

Όταν κοιτάξετε κάτι με πλήρη προσοχή,
δεν υπάρχει καθόλου χώρος για τη διανοητική σύλληψή του, 
για πνευματικές συνταγές ή αναμνήσεις .

Μόνο ένας νους που βλέπει ένα δέντρο, τ’αστέρια , τα αστραποβόλα νερά ενός ποταμιού, 

με τέλεια αυτοεγκατάλειψη , 

ξέρει τι είναι ομορφιά.

Και όταν βλέπουμε,

πραγματικά είμαστε σε κατάσταση αγάπης . 

Γενικά, ξέρουμε την ομορφιά μέσα από σύγκριση ή μέσα από ό,τι έχει δημιουργήσει ο άνθρωπος. 

Και αυτό σημαίνει ότι αποδίδουμε την ομορφιά σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο . 

Βλέπω ένα κτιριο που το θεωρώ όμορφο και την ομορφιά αυτή την εκτιμώ λόγω της γνώμης μου περί αρχιτεκτονικής και συγκρίνοντάς το με άλλα κτιρια που έχω δει .

Αλλά τώρα αναρωτιέμαι :

«Υπάρχει ομορφιά χωρίς αντικείμενο ;» 

Όταν υπάρχει παρατηρητής που είναι αυτός που ελέγχει , 

αυτός που δοκιμάζει την εμπειρία , 

αυτός που σκέφτεται , 

τότε δεν υπάρχει ομορφιά , 

γιατί η ομορφιά είναι κάτι το εξωτερικό ,

κάτι που ο παρατηρητής βλέπει και κρίνει,

αλλά όταν δεν υπάρχει παρατηρητής 

– και αυτό απαιτεί πολύ αυτοσυγκέντρωση , 

πολύ διερεύνηση – 

τότε υπάρχει ομορφιά χωρίς αντικείμενο .

Η ομορφιά βρίσκεται στην πλήρη εγκατάλειψη του παρατηρητή και του παρατηρούμενου και αυτοεγκατάλειψη μπορεί να υπάρξει μόνο όταν υπάρξει πλήρης αυτοπειθαρχία – όχι η αυτοπειθαρχία των παπάδων με την αυστηρότητα στις ποινές , τους κανόνες και την υπακοή – όχι η αυτοπειθαρχία σε ρούχα , ιδέες , φαγητό και συμπεριφορές – αλλά η αυτοπειθαρχία του να είσαι τελείως απλός που είναι τέλεια ταπεινότητα . Τότε δεν υπάρχει επιτυχία για να προσπαθήσεις , δεν υπάρχει καμία σκάλα για να ανέβεις . Υπάρχει μόνο το πρώτο σκαλοπάτι και το πρώτο σκαλοπάτι είναι το αιώνιο σκαλοπάτι .

Ας πούμε ότι περπατάς μόνος σου ή με κάποιον άλλο και έχετε σταματήσει να μιλάτε . Είσαι περιτριγυρισμένος από τη φύση και δεν υπάρχει ούτε ένα σκυλί να γαβγίζει , ούτε ένας ήχος από αυτοκίνητο που περνάει , ή ακόμα από φτερούγισμα πουλιού . Είσαι απόλυτα σιωπηλός και επίσης η φύση γύρω σου είναι απόλυτα σιωπηλή . Σ’αυτή την κατασταση σιωπής και του παρατηρητή και του παρατηρούμενου – όταν ο παρατηρητής δε μεταφέρει σε σκέψη αυτά που παρατηρεί – σ’αυτή τη σιωπή υπάρχει μια διαφορετική ποιότητα ομορφιάς .

Δεν υπάρχει ούτε η φύση ούτε ο παρατηρητής . Είναι μια κατάσταση του νου ολόκληρου ,τέλειου , μόνου . Είναι μόνος – όχι απομονωμένος – μόνος σε γαλήνη κι αυτή η γαλήνη είναι ομορφιά . Όταν αγαπάς υπάρχει παρατηρητής ; Παρατηρητής υπάρχει μόνο όταν η αγάπη είναι επιθυμία και απόλαυση . Όταν η αγάπη δεν έχει καμιά σχέση με την επιθυμία και την απόλαυση , τότε η αγάπη αυτή είναι έντονη . Είναι , όπως η ομορφιά , κάτι εντελώς καινούριο κάθε μέρα . Όπως εχω πει , δεν έχει χτες και αύριο . 

Σ' ενα,

εστω,

λουλουδι αντικρι

αν ηξερες να πολιτευεσαι σωστα,

θα τ' αχες ολα.

Ελυτης

Art Photography : Giannis Doganis

Κειμενο: ‘Η απελευθέρωση απ’το γνωστό’- Τζιντου Κρισναμούρτι / μεταφραση : Ν.Πιλαβιος

Τοποθεσια: Β. Ευβοια (Αιδηψος, Λιχαδονησια), Κοκκινο νερο (Κισσαβος), Αρμενιστης –Καβουροτρυπες (Σιθωνια), Αρχαια Πελλα.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ

Copyright © 2010. Γιαννης Δογανης. All rights reserved.

\