Σφοτά.
Ανάμεσα σε αυτό που μένει ακόμα αφανέρωτο και σε αυτό που έχει ήδη έρθει στο φώς.
Ανάμεσα σε αυτό που μένει ακόμα αφανέρωτο και σε αυτό που έχει ήδη έρθει στο φώς.
Κειμενο :
Πήτερ Μπρούκ / Η Ανοιχτή Πόρτα. Σκέψεις πάνω στην τέχνη και την τεχνική του θεάτρου.
B&W photography :
Ianis Doganis, Conjectural Artist and trouth seeker .
Πήτερ Μπρούκ / Η Ανοιχτή Πόρτα. Σκέψεις πάνω στην τέχνη και την τεχνική του θεάτρου.
B&W photography :
Ianis Doganis, Conjectural Artist and trouth seeker .
The conjectural and the spiritual adventure is continued, seeking the traces of civilization, the bilateral light of knowledge.
Γέννηση σημαίνει να δίνεις μορφή, είτε πρόκειται για ενα ανθρώπινο πλάσμα, μία φράση, μία λέξη ή μιά χειρονομία. Είναι αυτό που οι Ινδοί αποκαλούν σφοτά. Αυτή η πανάρχαια Ινδουιστική εννοια είναι μεγαλειώδης, γιατί η πραγματική της σημασία εμπεριέχεται στόν ίδιο τόν ηχο της λέξης.
Ανάμεσα σε αυτό που μένει ακόμα αφανέρωτο και σε αυτό που έχει ήδη έρθει στο φώς, κυλάει ενας χείμαρρος αμορφων ενεργειών και υπάρχουν στιγμές πού γίνονται εκρήξεις, οι οποίες αντιστοιχούν σε αυτόν τον όρο "Σφοτά!". Αυτή η μορφή μπορεί να ονομαστεί "ενσάρκωση".
Η φόρμα δεν είναι κάτι που επινοεί μόνος του ο καλλιτεχνης, είναι η σφοτά ενός συγκεκριμένου κράματος. Αυτή η σφοτά είναι σαν το λουλούδι που μεγαλώνει και ανοίγει, ζεί όσο είναι να ζήσει και έπειτα μαραίνεται και δίνει τη θέση του σε ένα άλλο λουλούδι.
Το πρόβλημα είναι ότι το αόρατο δεν είναι υποχρεωμένο να κάνει τόν εαυτό του ορατό. Παρόλο όμως που τίποτα δέν εξαναγκάζει το αόρατο να δηλώσει την παρουσία του, την ίδια στιγμή μπορεί να το κάνει αυτό οπουδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή, μέσα από οποιονδήποτε άνθρωπο, αρκεί να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες.
Το αόρατο μπορεί να παρουσιαστεί μέσα στα πιό καθημερινά αντικείμενα. Το πλαστικό μπουκάλι ή το κομμάτι ύφασμα , μπορούν να μεταμορφωθούν και να γονιμοποιηθούν από το αόρατο, με τήν προυπόθεση ότι ο καλλιτεχνης βρίσκεται σε κατάσταση υψηλής δεκτικότητας και ταυτόχρονα έχει εκλεπτύνει το ταλέντο του σε ύψιστο βαθμό. Ενας μεγάλος χορευτής μπορεί να κάνει θεικό και το πιό γήινο αντικείμενο.
Το Ιερό είναι μιά ποιοτική μεταμόρφωση αυτού που στην αρχή δεν είναι ιερό.
Το θέατρο βασίζεται στίς σχέσεις των ανθρώπων, οι οποίοι λόγω της ανθρώπινης φύσης τους είναι εξ όρισμού "ανίεροι". Η ζωή ενός ανθρώπινου πλάσματος είναι το ορατό, μέσα από το οποίο μπορεί να παρουσιαστεί το αόρατο.
Κοπιραιτ - φωτογραφια / Γιαννης Δογανης - εικαστικος καλλιτεχνης
Ανάμεσα σε αυτό που μένει ακόμα αφανέρωτο και σε αυτό που έχει ήδη έρθει στο φώς, κυλάει ενας χείμαρρος αμορφων ενεργειών και υπάρχουν στιγμές πού γίνονται εκρήξεις, οι οποίες αντιστοιχούν σε αυτόν τον όρο "Σφοτά!". Αυτή η μορφή μπορεί να ονομαστεί "ενσάρκωση".
Ολοι μας εχουμε μέσα μας μνήμες, που είναι μορφές. Οταν φτιαχνει κανείς ενα εργο, στην αρχή όπως είναι φυσικό, αυτό δέν έχει μορφή, είναι μονάχα λέξεις πάνω στο χαρτί ή ιδέες. Αυτό που θα συμβεί είναι το σμίλεμα της μορφής.
Οτι ονομάζει κανείς "εργο" είναι η αναζήτηση της σωστής μορφής.
Οτι ονομάζει κανείς "εργο" είναι η αναζήτηση της σωστής μορφής.
Η φόρμα δεν είναι κάτι που επινοεί μόνος του ο καλλιτεχνης, είναι η σφοτά ενός συγκεκριμένου κράματος. Αυτή η σφοτά είναι σαν το λουλούδι που μεγαλώνει και ανοίγει, ζεί όσο είναι να ζήσει και έπειτα μαραίνεται και δίνει τη θέση του σε ένα άλλο λουλούδι.
Το πρόβλημα είναι ότι το αόρατο δεν είναι υποχρεωμένο να κάνει τόν εαυτό του ορατό. Παρόλο όμως που τίποτα δέν εξαναγκάζει το αόρατο να δηλώσει την παρουσία του, την ίδια στιγμή μπορεί να το κάνει αυτό οπουδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή, μέσα από οποιονδήποτε άνθρωπο, αρκεί να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες.
Το αόρατο μπορεί να παρουσιαστεί μέσα στα πιό καθημερινά αντικείμενα. Το πλαστικό μπουκάλι ή το κομμάτι ύφασμα , μπορούν να μεταμορφωθούν και να γονιμοποιηθούν από το αόρατο, με τήν προυπόθεση ότι ο καλλιτεχνης βρίσκεται σε κατάσταση υψηλής δεκτικότητας και ταυτόχρονα έχει εκλεπτύνει το ταλέντο του σε ύψιστο βαθμό. Ενας μεγάλος χορευτής μπορεί να κάνει θεικό και το πιό γήινο αντικείμενο.
Το Ιερό είναι μιά ποιοτική μεταμόρφωση αυτού που στην αρχή δεν είναι ιερό.
Το θέατρο βασίζεται στίς σχέσεις των ανθρώπων, οι οποίοι λόγω της ανθρώπινης φύσης τους είναι εξ όρισμού "ανίεροι". Η ζωή ενός ανθρώπινου πλάσματος είναι το ορατό, μέσα από το οποίο μπορεί να παρουσιαστεί το αόρατο.
Κοπιραιτ - φωτογραφια / Γιαννης Δογανης - εικαστικος καλλιτεχνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου