Ορεινη νοτια Πινδος / Δημιουργικη Φωτογραφια: Γιαννης Δογανης

Χιονισμενη νοτια Πινδος.

Copyright photography: Giannis Doganis. 

Χιονισμενη λιμνη Πλαστηρα / Φωτογραφια ταξιδιωτικη: Γιαννης Δογανης

Χειμωνας 2008, Λιμνη Πλαστηρα.

Copyright Photography : Giannis Doganis

Παιγνιδια Φωτος / Δημιουργικη Φωτογραφια: Γιαννης Δογανης

Ο Θεός όχι μόνο παίζει ζάρια, αλλά καμιά φορά τα ρίχνει έτσι ώστε κανείς δεν μπορεί να τα δει.



 

Ο Θεός είναι ένας κύκλος που το κέντρο του είναι παντού και η περιφέρειά του πουθενά.

Δεν μπορείς να δεις κάτι αν δεν το έχεις πρώτα αντιληφθεί ως αληθινό.  

Η λάμπα θα παραμένει αναμμένη και θα φωτίζει , 

οσο εμείς θα φροντίζουμε να μην σωθεί το λάδι.

Ασπροποταμος 2008.

Φαος. Παιγνιδια Φωτος.

Εικαστικη δημιουργικη φωτογραφια : Γιαννης Δογανης.

Copyright Photography: Giannis Doganis, Conjectural Artist.  

Πολυτιμη η χαλαρωση του νου, / Φωτογραφιση: Γιαννης Δογανης - Β. Ευβοια.

Μονο στα ηρεμα νερα

καθρεπτιζεται κατι

χωρις ν'αλλαζει μορφη.

Μονο σ'ενα ηρεμο μυαλο

υπαρχει

η καθαρη αντιληψη του κοσμου.

Σαν το νερό, που αντικαθρεφτίζει τον ουρανό και τα δέντρα μόνο όταν είναι ήρεμη η επιφάνειά του, έτσι και ο νους μπορεί να αντικαθρεφτίσει την αληθινή εικόνα του εαυτού, όταν είναι ήσυχος και απόλυτα χαλαρωμένος.

Ο σοφός έχει το νου του σαν καθρέφτη. 
Δεν κρατά τίποτε. 

Δεν αρνείται τίποτε. 
Δέχεται αλλά δεν παρακρατεί.

Οτι μου συμβαίνει δεν συμβαίνει σε μένα. 

Κανένα 'εγώ' δεν είναι εκεί για να το εισπράξει, 
ΑΠΛΑ συμβαίνει. 

"Οι γερανοι δεν θελουν ν'αφησουν την εικονα τους,  

το νερο δεν εχει την μνημη για να την συγκρατησει."

  
Χαικου

 Εικαστικη ταξιδιωτικη φωτογραφια : Γιαννης Δογανης

 Bορεια Ευβοια. Λιχαδονησια. 

Copyright Photography: Giannis Doganis, conjectural artist   

Διασχιση του εθνικου δρυμου της Πινδου η αλλιως της Βάλια Κάλντα (Θερμή Κοιλάδα στα Βλάχικα). / Φωτογραφιση: Γιαννης Δογανης

Το όνομα της το πήρε κατ’ ευφημισμό μιας και αποτελεί μια από τις πιο κρύες και υγρές περιοχές της πατρίδας μας.

Από το Περιβόλι ξεκινάει δρόμος (22 χλμ.) που, αφού ανέβει στα 1600 – 1650μ., κατεβαίνει ως μέσα στην Κοιλάδα, σε υψόμετρο περίπου 1100μ. Στην είσοδο στον Δρυμό (θέση Σαλατούρα Σταυρού) υπάρχει κλιμάκιο δασοφυλακής.

Η πρώτη επαφή με τον Εθνικό Δρυμό είναι πραγματικά μαγική. Η βλάστηση είναι κάτι απίστευτο. Αιωνόβια δάση Μαύρης Πεύκης - με δένδρα που συχνά ξεπερνούν τα 30 μ. ύψος - λίγες οξιές, βαλανιδιές, αρκετά έλατα και – πιο σπάνια - τα περίφημα ρόμπολα.

Κατεβαίνοντας συναντάς το Αρκουδόρεμα – όνομα και πράμα – που δυτικότερα εκβάλει στον Αώο. Ο δρόμος συνεχίζει μέχρι κάτω στην κοιλάδα, όπου αρχίζουν σημαινόμενα μονοπάτια για καταρράκτες και Βωβούσα και τις λίμνες Φλέγγα.

Στην επιστροφή υπάρχουν διαδρομές κακής βατότητας που σε βγάζουν μέσω Σαλατούρας Παπαγιάννη (από λίγο λιγότερο δασωμένες πλαγιές), στην θέση Γυφτόβρυση (ξανά πυκνό αλλά πιο χαμηλό δάσος) κι από κει στον οδικό άξονα Γρεβενών – Μετσόβου.

Η "ζεστή κοιλάδα" είναι ένας μοναδικός τόπος σε υψόμετρο περίπου 1400 μ. περικλειόμενος από κορυφές: Αυγό (2177μ.), Φλέγγα (2157μ.), Μηλιά (2159μ.), Αυτιά (2081μ.), Πυροστιά (1966μ.). Η δυσκολία στην πρόσβαση που δημιουργούν τα βουνά συνετέλεσε μαζί με την ανακήρυξη σε Εθνικό Δρυμό το 1966, στην προστασία της άγριας ζωής. Αποτελεί ένα από τα τελευταία καταφύγια της Αρκούδας στην Ελλάδα. 

Η περιοχή Βάλια Κάλντα αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό τμήμα της οροσειράς της Πίνδου και έναν από τους μεγαλύτερους και πιο σημαντικούς δρυμούς της Ελλάδας. Βρίσκεται στο ορεινό σύμπλεγμα του Λύγκου μεταξύ Μετσόβου, Γρεβενών και Ανατολικού Ζαγορίου. Το κέντρο της περιοχής καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της κοιλάδας Βάλια Κάλντα (στη βλάχικη διάλεκτο σημαίνει ζεστή κοιλάδα, κατ’ ευφημισμό) και τις πλαγιές των γύρω κορυφών. 

Από την κοιλάδα πηγάζουν δύο μικρά ορεινά ρέματα, αυτό της Σαλατούρας και το Ζεστό Ρέμα, τα οποία συναντούν το Αρκουδόρεμα (μεγαλύτερο ρέμα και παραπόταμος του ποταμού Αώου). Ακόμη, ο δρυμός περιλαμβάνει τα βουνά Αυγό, Πυροστιά, Λιβάδι και Μαυροβούνι, τα οποία φτάνουν σε υψόμετρο έως και τα 2.200 μ.

 

Στην περιοχή κυριαρχούν πυκνά δάση μαύρης πεύκης (Pinus nigra) και οξιάς (Fagus Silvatica) στις βόρειες πλαγιές, βραχώδεις κορυφογραμμές, ψηλές κορυφές, μόνιμους και γρήγορους χείμαρρους, πολλές πηγές και ορεινές λίμνες. Το πέτρωμα που επικρατεί είναι ο σερπετίνης που ευνοεί την ανάπτυξη πολλών ενδημικών και σπάνιων ειδών χλωρίδας. Στην περιοχή Βάλια Κάλντα έχουν καταγραφεί και 114 είδη σπονδυλοζώων με σπανιότερα και πιο σημαντικά την αρκούδα, το λύκο, το αγριόγιδο, το ζαρκάδι, τον αγριόγατο, τη βίδρα, τη μικρή οχιά αλλά και πολλά είδη της ορνιθοπανίδας, όπως ο χρυσαετός κ.α.

Στην περιοχή Βάλια Κάλντα μπορεί να φτάσει κάποιος με όχημα από τη Μηλιά και το Περιβόλι ή με πεζοπορία από όλους τους παρακείμενους οικισμούς (Βοβούσα, Μηλιά, Περιβόλι, Κρανιά) και από την τεχνητή λίμνη των πηγών του Αώου (Μέτσοβο).

Η παγωμένη «Ζεστή κοιλάδα» πήρε τ’όνομά της κατ’ευφημισμό , καθώς απότελεί μία από τις πιο κρύες και υγρές περιοχές της Ελλάδας.  Ονομάζεται έτσι γιατί εμφανίζει σημαντικές θερμοκρασιακές διακυμάνσεις στη διάρκεια του 24ώρου, με πολύ υψηλές θερμοκρασίες κατά την διάρκεια της ημέρας χωρίς νέφωση και πολύ χαμηλές κατά τη διάρκεια της νύχτας), του Αρκουδορέματος, τα βουνά Λύγκος και Μαυροβούνι(Φλέγκα 2.159μ) μέχρι τις κορυφές του βουνού Αυγό(Υψ.2.177μ).

Η γεωλογική συγκρότηση του Δρυμού αποτελείται από πετρώματα της ομάδας του φλύσχη με αρκετό οφείτη, γάβρο, ασβεστόλιθο και δολομίτη με κυρίαρχη εμφάνιση του σερπεντίνη. Τα εδάφη του Δρυμού σχηματίστηκαν από την αποσάθρωση του περιδοτίτη και του σερπεντίνη. Είναι αργιλώδους, αργιλοπηλώδους υφής, όξινης χημικής αντίδρασης και πλούσια σε μαγνήσιο και σίδηρο ενώ πολλές φορές περιέχουν τοξικές συγκεντρώσεις χρωμίου, νικελίου, μαγγανίου και αλουμινίου.

Το κλίμα είναι ορεινό-μεσογειακό από τα πλουσιότερα στην Ελλάδα σε κατακρημνίσματα(1.500mm/έτος) και χιονοπτώσεις. Τα καλοκαίρια είναι δροσερά με αρκετές τοπικές βροχές. Η νέφωση είναι υψηλή και οι παγετοί συνηθισμένοι από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάϊο ενώ το χιόνι καλύπτει τον Δρυμό 7 με 8 μήνες το χρόνο.

Το τοπίο είναι εντυπωσιακό και εκτός από την ποικιλία μορφολογικών και βλαστητικών χαρακτηριστικών, τονίζεται ακόμη από τεράστιους γκρεμούς και ορμητικά ρέματα. Το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την διαβίωση μιας τεράστιας ποικιλίας ειδών απ’ το ζωικό και το φυτικό βασίλειο.

Καλύπτεται από πυκνά δάση Μαύρης - Λευκόδερμης Πεύκης και Οξυάς, αποτελεί δε καταφύγιο για πολλά είδη πουλιών, ανάμεσα στα οποία είναι και ορισμένα σπάνια αρπακτικά (γύπας- βασιλαετός) και μεγάλα θηλαστικά (αρκούδα – αγριόγιδο- ζαρκάδι) που έχουν εξαφανισθεί απ’ τις περισσότερες περιοχές της Χώρας. Ολόκληρη η περιοχή αποτελεί ίσως τον πιο σημαντικό βιότοπο της Χώρας μας για την καφετιά αρκούδα.

Ο Δρυμός της Πίνδου σαν γενική διαπίστωση Ελλήνων και ξένων ειδικών, χαρακτηρίζεται μοναδικός από βιολογικό, οικολογικό και ερευνητικό ενδιαφέρον. Συνδυάζει το αισθητικό τοπίο μεγάλης αξίας, τον βιότοπο με μεγάλη ποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας, πολυποίκιλη γεωμορφολογική σύνθεση, αισθητικότητα και μοναδικότητα σε Εθνική και Ευρωπαϊκή κλίμακα.

Με μια πρώτη διερεύνηση, καταμετρήθηκαν 30 είδη δέντρων και θάμνων με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, 120 είδη ποώδους βλάστησης με χαρακτηριστικό την εμφάνιση του ενδημικού είδους Centaurea vlachorum και 18 είδη ορχεοειδών.

Η αξία της περιοχής της Βάλια – Κάλντας και η ανάγκη για την προστασία της έχει αναγνωρισθεί όχι μόνο με την κήρυξη της σας Εθνικό Δρυμό απ’ το 1966, αλλά και σε πανευρωπαϊκή κλίμακα με την ένταξη της στο δίκτυο των ιδιαίτερα προστατευόμενων περιοχών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας

Ο Δρυμός της Πίνδου διασχίζεται από πολλά ρέματα με κύριο και εντυπωσιακό το Αρκουδόρεμα – παραπόταμο του Αώου. Η άγρια φύση, η χαλικώδης κοίτη και η κίνηση του νερού εναλλασσόμενη με πολλούς μικρούς καταρράκτες, αποτελεί την δυναμικότερη πηγή οπτικής κυριαρχίας. Εδώ βρίσκει καταφύγιο η βίδρα ( Lutra –lutra) που είναι σπάνιο είδος και ζουν δυο είδη πέστροφας (Truta fario & Salvelinus fortinalis).

Από το τέρμα του δασικού, κατηφορίζοντας το Αρκουδόρεμα και ακολουθώντας το Ε6 μονοπάτι, μπορεί ο επισκέπτης να φθάσει στους «Καταρράκτες».

Εκεί όπου βρίσκεται η Βάλια Κάλντα και το Αρκουδόρεμα απλώνονται μεγάλες εκτάσεις από δάση μαυρόπευκου, οξυάς και πολύ σπάνιων ελάτων. Αινιγματική είναι η παρουσία μικρών συστάδων δασικής πεύκης μέσα στα δάση μαυρόπευκου και οξυάς, καθώς απαιτεί υγρότερα και ψυχρότερα κλίματα και κάνει τη εμφάνιση του στο νοτιότερο άκρο της Βαλκανικής. Στα ορεινότερα σημεία φυτρώνει μόνο το είδος του ανθεκτικού στο ψύχος κωνοφόρου δέντρου, το υπεραιωνόβιο ρόμπολο. Το καθένα μόνο του θα πρέπει να θεωρηθεί ως ένα ζωντανό μηνμείο της Φύσης.

Στα μεγάλα υψόμετρα, πάνω από το ανώτερο υψομετρικό των δασών, στα ξέφωτα εκτείνονται υποαλπικά λιβάδια.

Στα μεγάλα ρέματα του Δρυμού ζει η πέστροφα της ο οποίας η παρουσία είναι έντονη σε ποτάμια με πετρώδη πυθμένα, κρύα νερά με υψηλή περιεκτικότητα σε οξυγόνο και μηδαμινή θολερότητα.

Τα θηλαστικά που ζούν στο Δρυμό περιαλαμβάνουν και αυτά μερικά σπάνια είδη. Την άνοιξη, τα χνάρια της καφέ αρκούδας και οι τεράστιες αναποδογυρισμένες πέτρες, ως αποτέλεσμα αναζήτησης τροφής, μαρτυρούν πως η βασίλισσα του δάσους ξύπνησε και πάλι.

Ο Δρυμός αποτελεί ένα από τα ελάχιστα καταφύγια  της στη Ευρώπη με τα απόμερα δάση και τις δυσπρόσιτες πλαγιές. Το χειμώνα οι αρκούδες φωλιάζουν σε σπηλιές ή στις κουφάλες των θεόρατων ρόμπολων. Την άνοιξη, μέχρι και το φθινόπωρο, με το που αρχίζει να δύει ο ήλιος αρχιζουν να αναζητουν τη τροφή τους στα δαση αλλά και στους αγρούς των γύρω περιοχών. Η τοπική παράδοση έχει καταγράψει την έντονη παρουσία της αρκούδας με διάφορα τοπωνύμια όπως Αρκουδόρεμα, Αρκουδόλακκος, Αυχένας Αρκούδας.

Στη Βάλια Κάλντα επιβίωναν μέχρι τα τέλη του περασμένου αιώνα και τα τελευταία αυτόχθονα ελάφια της οροσειράς της Πίνδου. Δυστυχώς όμως σήμερα, τα ελάφια αυτά έχουν εξαφανιστεί λόγω του παράνομου κυνηγιού τους. Ανησυχητικό είναι επίσης το γεγονος ότι έχει αρχίσει να μειώνεται επικινδυνα και ο αριθμός των ζαρκαδιών για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Το υγρό κλίμα του Δρυμού ευνοεί την ανάπτυξη πλούσιας μυκοχλωρίδας που αριθμεί τα 86 είδη μανιταριών.

Βαλια Καλντα. Καλοκαιρι 2009.

Ταξιδιωτικη εικαστικη φωτογραφια :  Γιαννης Δογανης

Copyright Photography: Giannis Doganis