Όταν υπάρχει ελευθερία στη ζωή, υπάρχει τάξη.
Αλλά όταν υπάρχει σκλαβιά, η σύγχυση είναι μεγάλη.
Όσο ήρεμα είναι τα νερά που χαίρονται
το πεντακάθαρο βλέμμα τ’ ουρανού,
έτσι είναι η Ζωή
μέσα στην πληρότητα της ελευθερίας της.
Όσο άγρια είναι τα νερά που ορμάνε,
γεμίζοντας την κοιλάδα με βαθιά ανησυχία,
έτσι είναι και η Ζωή μέσα στη σκλαβιά της σύγχυσής της.
Άσε τη Ζωή να ζωγραφίσει την ομορφιά της
πάνω στον καμβά της ύπαρξης σου.
Μείνε φόντο της αρτιότητας της.
Και μην εμποδίζεις το στρωτό κύλισμά της.
Αυτός που περπατάει ακέραιος μέσα στη σύγχυση
είναι ερωτευμένος με τη Ζωή.
Τζίντου Κριναμούρτι. “Παραβολές και ποιήματα”.
Μετάφραση Νίκος Πιλάβιος.
Τοποθεσια: Φαραγγι - Καταρρακτες Ανθοχωριου / Plastira's Lake - Λίμνη Πλαστήρα
Χειμωνας 2010
Εικαστικη φωτογραφια: Γιαννης Δογανης
Copyright photography: Giannis Doganis
4 σχόλια:
Πωπω!
Τι ομορφιά...
Παντού πνεύματα βλέπω...
Φωτεινα και δυνατα...
Πάντα με εξιτάριζε η δύναμη του νερού...
Και πάντα με εξιτάριζε το να μαθαίνω να μένω ακέραιη καθώς αφήνομαι στην ορμητικότητα της Ζωής...
Να σαι καλά φίλε μου!
συνέχισε να περπατάς ανεξαρτήτως συνθηκών ε?
καλημέρα ιανις
@ Dionespa
…Ο κόσμος είναι ανεξιχνίαστος. Το ίδιο κι εμείς, το ίδιο και κάθε άλλο ον που υπάρχει σε τούτο τον κόσμο.
Το κάθε τι σ' αυτό τον κόσμο έχει ένα κρυμμένο νόημα.
'Ανθρωποι, ζώα, δένδρα, νερα, είναι όλα ιερογλυφικά...
'Οταν τα βλέπεις, δεν τα καταλαβαίνεις. Πιστεύεις ότι είναι πράγματι άνθρωποι, ζώα, δένδρα, ποταμια.
Μόνο αργότερα καταλαβαίνεις....
@ πεταλουδα
Mπορει να μη φαινεται στις φωτο, αλλα κατά την διαβαση του φαραγγιου εβρεχε καταρρακτωδως, το ποταμι ηταν ηδη φουσκωμενο, δεν ηξερα τι θα συναντησω, πρωτη φορα το περνουσα, αλλα μια δυναμη με τραβουσε να προχωρησω…και ολο ανεβαινα και ολο ανεβαινα…, μεχρι που εφθασα στους καταρρακτες και κει αποζημιωθηκα…
Περπατωντας και ανηφοριζοντας ακεραιος μεσα στην συγχυση, θετικος μεσα στην αρνητικοτητα, με ευσταθη ισορροπια μεσα στις διακυμανσεις. Εγω Ειμι.
Δημοσίευση σχολίου